Nu ik weer regelmatig op markten sta, hoor ik ook weer heel veel interessante opmerkingen over mijn werk. Een van de opmerkingen die ik meerdere keren voorbij heb horen komen, is de vergelijking met het werk van Escher. Nu is in mijn andere nieuwsbriefartikel aandacht besteed aan het werk dat deze opmerkingen initieert, zag ik een mooie link naar een bezoekje aan deze prachtige tentoonstelling.

“Deze zomer kijkt Escher in Het Paleis in de spiegel van M.C. Escher. De wereld van Escher is een gespiegelde wereld: een spel van herhaling en reflectie, kijken en verwonderd worden. Zijn zelfportretten in bolle spiegels tonen de graficus zelf in zo’n alternatieve wereld. De weerkaatsingen in natuurlijke taferelen of van kleine Italiaanse straatjes verraden Eschers liefde voor de mogelijkheden die reflecties brengen. In Escher in Het Paleis ervaar je deze zomer Eschers fascinatie voor spiegelingen. Een fascinatie die ook bij hedendaagse kunstenaars nog steeds leeft.”

En dat laatste kan ik zeker beamen.